"ZEITGEIST"

26 Kasım 2008 Çarşamba

"Z E V A L"


Dersaneden çıkan öğrenciler gülerek şakalaşarak sicim gibi yağan yağmura insan seline aldırmadan belediyenin açtığı çukurlara doluşan gölcükleri zıplayarak aşıyor birbirlerini itekaka körüklü otobüse binmeye çalışan kalabalığa karışıyordu...

Otobüs geride kalanların üzerine hafiften çamur sıçratarak yerinden kalkmaya hazırlanıyordu ki...İriyarı gövdesiyle kalabalığı yararak yetişti soru işareti gibi kıvrık şemsiyesinin sapıyla otobüsün camına vurarak kapıyı açtırdı.Kapı ağzındakileri iterek gövdesine yer açarken göğsüne uzanan bembeyaz sakalını sıvazlayıp patlıcan moru burnunun üstüne yer yapmış beyaz nikelajlı gözlügünün üstünden patlak kanlı gözleriyle kızlı erkekli biribirlerine karışmış öğrecileri süzdü.
Otobüste bir uğultudur gidiyor.Her kafadan ayrı bir ses çıkıyordu.
-Öfff...
-Anneciiim sıkıştım.
-Ayyy...Bayılacaam şimdi.
-Dur ayol çocuk ezildi...
-Yuuh!Ayı...
-İltifat delagki ediyom aslanım..Malumaliniz''çağ''atlıyog...Hem de mode.
-Hasbinalla...Ayağıma bastınız.
-Beni tahrik itme...
-Etsem ne yazar...
-''Yazar''gızakta aslanım de mode..Şincik''Ozan''mode...
-Dalga geçme...
-N'aparsın...
-Zamanım yok zamanım olsa...
-N'olcekti...
-Sana sorardım.
Öğrenciler tüm bu itiş kakıştan memnunmuşlar gibi konuşulanları gülerek izliyor...O ise olanlara aldırmıyordu.

Evin çatısını da kondurmuştu ya üstüne varsın suyu olmasın elektriği olmasın tuvaleti olmasın yolu olmasındı...Hükümetten tapusunu ne yapmış etmiş almıştı ya.

-Allah Hükümetimize zeval verme ya rabbi...Diye mırıldandı.

Bir pahalılıktır almış yürümüştü...Hergün herşeye yeni bir zam geliyordu.Doğru....Fakat ya kazançlar...Kazançların arttığını kim inkar edebilirdi...Hele küçük oğlan askerden geldiğinde onada''ithal malı''satacak bir işporta tezğahı ayarladımıydı...Değme keyfime gitsin...Diye düşündü.
Otobüstekiler dura kalka gittikçe seyrekleşmiş o da oturmaya yer bulmuştu.

-Allah Hükümetimize zeval verme ya rabbi...Diye yineledi.
Şunun şurasında son durağa on dakikalık yer kalmıştı.Sonrası bir cıgara içimlik yoldu.Hele elektrik direğinden çektiği kabloyu televizyona bağlayıp köşeye kurulduydumuydu...Ohhh...
İçini hayali bir sevinç kapladı.Ağzı kulaklarına vardı.

Koray Banguoglu

4 Kasım 2008 Salı

"Yürümeye Övgü"



Koray Banguoglu


David Le Breton / Türkçesi: İsmail Yerguz
Sel Yayıncılık

Kitap adından da anlaşılacağı üzere "Yürüme" eylemine övgüler düzüyor ve bu eylemi değişik biçimleriyle anlatmaya çalışıyor.
Aşağıdaki küçük alıntılar kitabın farklı yerlerinden. Yürümeyi sevenler için...
Kitaptaki konu başlıkları:
Yolun eşiği
Yürüyüş Zevki
Ufuk yürüyüşleri
Kent Yürüyüşü
Yürüyüşün Tinsellikleri
Yolculuğun sonu
***
Yürümek keyiflidir, çünkü öncelikle insanı gündelik yaşamın zorlamalarından geçici olarak da olsa kurtarır.

Yürümek stresi, aceleyi, üretme zorunluluğunu yok eder.

Yürümek aslında yaşamın o kendine özgü zamanını yenidne bulmaktır.

Yürüyüş dünyaya açılmadır. İnsanı mutlu yaşam duyguları içinde yeniden oluşturur. Tam bir duyumsallık isteyen derin düşünmenin etkin bir biçimine sokar insanı.

İnsan bazen yürüyüşten değişmiş olarak döner ve çağdaş yaşamlarımızda ağır basan ivediliğe boyun eğmekten çok zamanın keyfini çıkarmaya eğilimli hisseder.

Yürümek geçici ya da kalıcı olarak bedenle yaşamaktır.

Ormanlarda, yollarda ya da patikalarda yürümek dünyanın düzensizlikleri karşısında gittikçe artan sorumluluklarımızı, duyularımızı keskinleştirmemiz, meraklarımızı yenilememizi sağlar.

Yürüyüş çoğu zaman insanın kendi içinde yoğunlaşmasını sağlayan bir dönemeçtir.

Yürüyüş dünyayı duyumsamaya götürür, inisiyatifi insana bırakan eksiksiz bir etkinliktir.

Yürüyüş zaman ve mekanın yeniden büyülenmesi konusunda son derece rahat bir yöntemdir. Sadece yaşanan anı hissettiren bir iç zenginliğine ulaşma yoluyla geçici bir kendini bırakmadır.

Yürüyüş sessizliğin geçişi ve geçici sessizliğin hazzıdır.

Yürüme soyar, çıplak hale getirir, dünyayı nesnelerin rüzgarı içinde düşünmeye davet eder ve insana mütevazi ve güzel bir yaşam hatırlatır.

Yürüyüş kimi zaman sadece yol boyunca kendimiz hakkında düşünmek için bol zaman bıraktığından değil bazı durumlarda da geride bıraktığımız zamana götüren ve belirsiz ve bulanık anıları ortaya çıkaran bir yol çizdiğinden yeninde kavuşulan bellektir.

Yürüyüş özgürlük deneyimidir, tükenmez bir gözlem ve düş kaynağıdır, beklenmedik buluşmalara, sürprizlere elverişli yollarda, mutluluk, keyiftir.

Kısa bir gezinti biçiminde de olsa yürüyüş çağdaş toplumlarımızın telaşlı ve endişeli yaşamını tıkayan kaygılara geçici olarak ara verir.

3 Kasım 2008 Pazartesi

"Bana...wykoray@msn.com"



Ulaşmak için:


*0539 341 32 33*

2 Kasım 2008 Pazar

1 Kasım 2008 Cumartesi